Pişmanlıklar desen cabası..
Gidilmemiş yerlerin, okunmamış kitapların, dilimin ucuna takılıp kalmış cümlelerin pişmanlığını duyuyorum en çok.
_Birde yaşadığım ve kıymetini bilemediğim, anı yaşamak yerine anda olmayanlarla ilgilenip, kaçırdığım ve bir daha asla geri gelmeyecek olan yasanmışlarıma.
_Bulduklarımla yetinmeyip umduklarıma.
_Şükretmek yerine şikayet ettiklerime
_ Bunca yıl boş baktığım gökyüzüne.
Önünden yüzlerce kez geçtiğim mahallemdeki ıhlamur ağacına.
_Oturduğum banklara ve boş boş etrafa bakarak yudumladığım bir bardak çaya.
_Şikayet ettiğim çok yoruldumlara.
_Bazen çok bunalıp çok sıkıcı dediğim günlere.
_Sevdiklerime ayırmadığım zamanlara.
_ Korkmadan aldığım nefeslere.
_Hiç bir şeyin farkında olmadan yorulup uykuya daldığım gecelere.
_Ertelediğim gitmelere.
_Sarılıp öpemediklerime.
_ Geride bıraktığım her anıma.
Bundan sonramı ?
Yolun bundan sonrasına keşkelerle ve özlemlerle devam edeceğiz.
Keşkeleri büyük Özlemler; ve yarına dair yaşanmamışlıklarımızla.
Şairin dediği gibi “Unutulacak dünler yaşanılacak günler var daha.”
