LÜTFEN!!!

Toplum olarak bu zihniyet değişmedikçe ne Özge Canlar ne Ayşe Paşalılar nede Emine Bulutlar son olacak.
Lütfen anneler!!! Lütfen babalar!!! Erkek çocuklarınızı geleceğin kadın düşmanları olarak yetiştirmeyin.
Duyguların cinsiyeti yoktur…
Erkek çocuklarını duyarsız, vurdum duymaz ve aşırı değer vererek onları bencilleştirmeyin.
Çocukları herhangi bir cinsiyet ön yargısına göre yetiştirmek kişilik gelişimi ve duygusal gelişim için de doğru değildir .

İşte bizim gerçeğimiz!
Kadın hamile. Bebek erkekmiş; herkes mutlu .
Bebek doğdu .
Pipisini amcalara gösterdi. Amcalarda bayram sevinci. Dünyanın en gerekli organını gördüler çünkü.
Bebek terledi çırılçıplak soydular. Öyle gezdi evde, pipisi vardı ve bu hakka sahipti. Bebek büyüdü sünnet olacak Davullar, zurnalar, hediyeler.
Çocuk düşündü “Sanırım bu çok önemli bir organ” .
Üç beş kız vardı mahallede “hangisini alayım sana” dediler.
Çocuk düşündü. “Sanırım karşı tarafa sormadan seçebiliyorum”
Kalabalık bir akşam yemeği, herkes masaya sığmayacak. Erkekler ve çocuk masaya kadınlar yere oturdu.
Çocuk düşündü. “Sanırım önemli olan erkeklerin konforu. Servis yapıldı önce erkeklere verildi.
Çocuk düşündü. “Sanırım öncelik olan erkeklerin karnının doyması”
Çocuğun kız arkadaşı oldu, bütün sülale duydu, herkes çok mutlu. Densiz bir amca “Neler yapıcan bahim gızlara” dedi. Anne ve baba “Oğlumdan iyisini mi bulacak” dediler.
Çocuk düşündü. ”Sanırım en iyisi benim ve kızlara onların rızası olmadan istediğimi yapabilirim. Çocuk büyüdü arkadaşlarıyla gezmeye gitti, eve geç geldi kız kardeşleri eve geç geldiğinde azarlanıp dövülürken o paşalar gibi karşılandı.
Çocuk düşündü. “Sanırım ben eve istediğim saatte girip çıkabilirim”. Kavga etti ağzı burnu kan içinde geldi. Anne ve babası “Helal olsun oğluma, koçum benim dediler.
Çocuk düşündü. “Sanırım güçlüyüm ve sorunlarımı şiddetle halletmeliyim”.
Çocuk bu düşüncelerin tamamını aklının en karanlık köşesine kazıdı.
Çocuk büyüdü evlendi, iş, güç, para sahibi oldu. Ama bir türlü insan olamadı.
NEDEN ACABA?
Alıntı
Geleneklerin şekillendirdiği ilkel, içi boş ve zalim kültürel değer yargıları, toplum olarak, kültürümüzün içinde yer alan bu barbar, aşşalayıcı ve bir o kadar da utanç verici cinsiyet ayrımının getirdiği davranışlarımızla hesaplaşmak zorundayız.