Nerden geldiğimiz belli de nereye gidiyoruz o meçhul!
Her gün çıkan haberleri dehşetle izliyorum…
Ne oldu bize?
Suç artıyor, ahlaksızlık artıyor, insanların birbirine olan güveni azalıyor.
Sevmeyi ve sevilmeyi unutmuşuz, uyuşturucu küçücük bedenleri esir almış.
Baba evlat katili, ana evlat katili ve evlat ta ana, baba katili olmuş.
Çocuklara cinsel istismar, kadın cinayetleri, kaçırılma, gasp.
Bu mudur modernleşme, batı kültürüne özenme?
Ne zaman vicdanımıza su kaçırdık.
İyilikleri kötülere kurban etmeye başladık.
Müslüman ülkede kardeş kardeşe düşman kesilir olduk.
Sudan sebeplerle işlenen cinayetler.
Kaşın üstünde gözün var kavgaları…
Sahi; canımızın değeri neden bu kadar sudan ucuz?
“İman ve ahlak” değerlerini kaybeden insanlar sıkıntıları, üzüntüleriyle baş edememenin çaresizliğini içki içmekte sağa sola saldırmakla, fütursuzca davranışlarla bastırmaya çalışıyor.
İnsanın ve insanlığın hiçbir değeri olmadığı bir dünyada yaşarken idrak, mantık ve şuur gibi insani değerler maalesef yok olup gidiyor.
Türkiye batılılaşma hareketini benimseyerek kendi kültüründen, maneviyatından ve insanlığından çıkıyor…
Çocuklarımızla iletişim kuramıyoruz.
Onları anlamaya çalışmıyoruz.
Burada kim suçlu?
Anne baba olarak sadece çocuklarımızın yemesinden, giyinmesinden temel ihtiyaçlarını karşılamak ve okutmaktan mı sorumluyuz?
“Biz okuyamadık sen oku adam ol” okuyanın adam olarak algılandığı bir ülkede yaşıyoruz maalesef.
Almanya da bir lise müdürü her yılın başında öğretmenlerine şu mektubu gönderirmiş.
Bir toplum kampından kurtulanlardan biriyim.
Gözlerim hiçbir insanın görmemesi gereken şeyleri gördü.
İyi eğitilmiş ve yetiştirilmiş mühendislerin inşa ettiği gaz odaları, iyi yetiştirilmiş doktorların zehirlediği çocuklar, işini iyi bilen hemşirelerin vurduğu iğnelerle ölen bebekler, lise ve üniversite mezunlarının yaktığı insanlar.
Eğitimden bu nedenle kuşku duyuyorum.
Sizlerden isteğim şudur:
Öğrencilerinizin insan olması için çaba harcayın.
Çabalarınız bilgili canavarlar ve psikopatlar üretmesin.
Belki eleştirileceğim.
Bu kadar şiddet, canilik, maneviyat ve duygusundan uzak olmamız kültür seviyesinin düşüklüğünden, cahillikten dolayı diye.
Ama okumakta bazen çözüm olmuyor.
Almanya’daki lise müdürünün dediği gibi insanı duygular olmadığı sürece kültürlü canavarlar yetişiyor.
Nerden başlamak gerek?
Anne babamı eğitilmeli?
Çocuklarımı eğitilmeli?
Bence anne babadan başlayalım.
Her doğan çocuk İslâm fıtratı üzere (temiz ve günahsız tevhide meyilli bir şekilde) doğar.
Sonra anne Çocuklarınızın karınlarını ve zihinlerini doyurduğunuz kadar ruhlarını da besleyiniz.
Biçtiğimizi beğenmiyorsak ne ektiğimize bakacağız. …
Sonuç:
Denge denge denge.
İşin sırrı her şeyi dengeli yapmaktan geçiyor.
Çocuklarımızı seviyoruz; ama onları kimsenin sevmeyeceği insanlar haline getiriyorsak büyük hesap bizim omuzlarımızdadır.
Şu ince ayrıntı mutlaka yakalanması zaruridir.
Çocuğun aklına her eseni yapmasına “izin vermediğiniz” sürece yetişkin hayatında hür olmasına fırsat veriyorsunuz demektir!
Kalın sağlıcakla…
Bir cevap yazın