Karmaşık duygular içindeyim!

Hüzünlüyüm, gamlıyım,kederliyim, özlemim içimde çığ gibi büyürken hasretim, Allah’a el açıp edilen dualar dayım, bir o kadarda kınalı kuzum dan uzakta yarımım.

Ama en çok ta “GURURLUYUM.”

Vatan hainlerine inat dim dik ayaktayım.

Şahadete eren şehitlerimizin analarının gözünden düşen yaşların her damlasındayım.

Askerimize yapılan her hain pusunun intikamın dayım.

Bütün sıcaklıklara rağmen dağlardaki yağan karın soğuğundayım.

Evladına hasret kalan her annenin yürek yangınlarındayım.

Gurbet şarkılarının nakaratlarındayım.

Her çalan telefonun umudundayım.

Bomboş sokakların yanlızlığındayım.

Evlat denince sızlayan her burun direğindeyim.

Şafak sayarken düşen her takvim yaprağındayım.

Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim.

Gözlerim hep nemli, Yüreğim ürkektir benim.

Her telefon çalışınca, Canım çıkar canımdan.

Anneyim ben.!

Canımın yarısı, Hayata tutunma sebebim, gücüm, gülüşüm, derdim, sevincim, evladım benim her şeyim.

Kirpiğine kurban olduğum, kokusuna doyamadığım, en büyük aşkı tattığım kınalı kuzum askerim benim.

Sayılı gün gelir geçer diyorlar, evlatsız gün gün değil, yıla bedel bilmiyorlar, şiirle şarkıyla avunurum sanıyorlar.

Asker ocağında yavrum var benim.

Şiir şarkı neyime benim.

Her anne gibi bende binbir emek verdim, büyüttüm, vatana asker eyledim.

Önce Allah'a  Sonra komutanlarına emanet ettim.

Asker ocağında yavrum benim.

Gülüp eğlenmek neyime benim.

Bursa’dan Şırnağ’a uzanan hasret öyküsünün baş kahramanıyım ben.

Büyütüp besleyip asker eylediğim KOMANDO annesiyim ben.

Emanettim sana emanet Rabbim.